Heel erg lang geleden had de mens een staart
We woonden in het bos en we neukten erop los
En we waren allen even zwaar behaard
En wie het roodste gat had, was het mooist

Heel erg lang geleden was de mens een dier
We sloegen om ons heen, met knuppels of een steen
ter bescherming van ons hol of voor plezier
En wie het hardst kon schreeuwen had gelijk

En toen is er één gaan lopen en de rest die deed maar mee
Onze woordenschat werd groter dan “wahoe” en A en E  
En we gingen kleren kopen en een huis en een tv
D’r kwam al gauw een supermarkt, belasting en WW

Zo ging dat een tijdje door: de mens werd mens
We  verloren onze vachten, kregen nobele gedachten
En een hek in plaats van drollen bij de grens
Zo zijn we met z’n allen vrij beschaafd

Dierlijke gewoontes aan de kant gezet
Geen knuppels meer of speren, want we kunnen discussiëren
En het paren doen we binnen in een bed
We houden ons vrij aardig in bedwang

Maar het is me opgevallen en het is nog maar sinds kort
Dat de mens steeds grofgebekter en dus primitiever wordt

Want in stadions en kroegen hoor je steeds meer OE en E
En we slopen ’t meubilair en we slaan mekaar ermee 
Op tv gespreide benen en veel borsten vol en rond
Nog twee eeuwen en dan groeit er weer een staart op onze kont