ik was ’t ier kotsmuug, ‘k zou nör Ierland emigrere
ik ging der zoêgezee den Ierse folk bestudere
meh’ geitewollesokken aan vertrok ek dus van ier
vör de muziek mor zeker vör un wijven en un bier

de guinness wörd ier rondgebracht deur iête rosse vrouwe
et bier eed ier ne smalle kraag wor da’ ge ùp mùt knauwe
et zie’ deruit lak koffen en et smokt nor zwarte zjappe
ge zeh rap zat, ùmda’ ze ’t ier per alve liter tappe

ne kerel meh nen doedelzak wou ‘kik ne kiêr verbaze
ik vroeg ma ’k is proberen en ‘k mocht zijne zak ùpblaze
van pijpen em ik gin verstaend dus kree ’k er niksken uit
ik speel dan ùk as muzikaent liever meh m’n fluit

ier oêrde giênen techno of brol uit den top ting
mor zatlappe meh live muziek ùp fluit en mandolin
verzope zangers lak as ‘kik ontmoeten ier mekaar
we zinge the wild rover en there’s whisky in the jar

ik zen ier nog wel gere, mor die Iere zen te straf
a ’k eveveel zou zuipe lig ek morgen in m’n graf
ik em al een gebit gelak de Pogues unne zanger
ne lever lak The Dubliners, ik trek et ier ni langer