Oep me flosjepeerd rij ik langs de wegen
Oep me flosjepeerd hots ik door de stad 
Overal koom ik ander flosjepeerde tegen
Met mijn eigen flosjepeerd onder me gat 

E flosjepeerd mut nooit niet eten, nooit ni drinken
E flosjepeerd heeft gene steert en gene nek 
E flosjepeerd zal nooit ni schijten, nooit ni stinken
Nooit uit zijn hol en nooit uit zijne bek

E flosjepeerd gebruikt geen poten voor te stappen
E flosjepeerd dat hee een steur en nen giddon 
Mijn flosjepeerd da loopt op tuben met sjepappen
Mijn flosjepeerd is mijne beste compagnion

Oep me flosjepeerd rij ik langs de wegen
Oep me flosjepeerd hots ik door de stad 
Overal koom ik ander flosjepeerde tegen
Met mijn eigen flosjepeerd onder me gat 


Dien ouwe Fransman die de fiets had uitgevonden 
Noemde zijn uitvinding in ’t Frans ‘vélocipède’
Mor de sinjoor heeft lank gelejen omonwonden 
Het woord ‘vélopicède’ vertaald als flosjepeerd’

Die ouw benamning die was iedereen al vergeten 
Maar geft nu toe die’s toch tien keren zoveel weerd 
Van nen velo of fiete mutte wij niet meer weten
Vanaf nu spreken wij terug van ‘flosjepeerd’

Oep me flosjepeerd rij ik langs de wegen
Oep me flosjepeerd hots ik door de stad 
Overal koom ik ander flosjepeerde tegen
Met mijn eigen flosjepeerd onder me gat