Weet je nog, weet je nog hoe het vroeger was 
we waren jong en dachten dat nog alles kon 
weet je nog, hoe je dromen kon in de klas 
alles kon toen nog wat jij verzon 
toen leek het leven nog een groot avontuur
en zong je liedjes bij 't kampvuur
weet je nog, weet je nog hoe 't je schelen kon
toen je sprak van droom en ideaal

Weet je nog, weet je nog hoe je vroeger was 
dacht dat je alles kon bereiken wat je wou 
weet je nog, je liep toen al niet in de pas 
en je hoopte dat je iemand worden zou 
je had je dromen net als iedereen 
had vrienden zat, dus was je nooit alleen 
weet je nog, weet je nog hoe naief je was 
waren wij dat toen niet allemaal

Ja ik weet, ik weet hoe ik vroeger was 
ik geloofde in de wereld om me heen 
net als jij, was ik zo groen als gras 
dacht dat dat gevoel dus nooit verdween 
en wat wisten we, want alles was een avontuur 
je was wereldreiziger na een ritje met de trein 
en echt laat thuiskomen was gewoon om 11 uur 
met 1 pilsje had je het de hele avond fijn 
ja ik weet, ik weet hoe ik vroeger was 
en soms heb ik nog zo'n heimwee naar die tijd 
wil ik weer, dat het zoals vroeger was 
terug naar die veilige onzekerheid

Weet je nog, weet je nog hoe het vroeger was
je eerste plaatje kocht je van je eigen geld
geen idee van plicht, je leefde nog maar pas
je eerste dronkenschap maakte je een held
en de nacht voor je verjaardag duurde duizend jaar
en je wist zeker, de maan had een gezicht
en je oom die rondjes blies van rook was tovenaar
en als je 's nachts op het strand liep straalde het zand licht
weet je nog, hoe goed het vroeger was
alles deed je voor de allereerste keer
en ik weet, toen ik laatst m'n dagboek las
die tijd van vroeger komt nooit weer




(c) Karin Bloemen / Hans Riemens / Marnix Busstra