op een wolk 
Een man en een vrouw
zitten samen op een wolk
en kijken naar beneden

Ze kijken terug
op een winter in de sneeuw
ze volgen hun verleden

Hun eerste eigen huis
de tuin , de oleander
en hoe hun leven samen [huwelijksleven] was
altijd samen, nooit een ander

Een man en een vrouw
zitten samen op een wolk
en kijken naar hun leven

Ze kijken terug
op een zomer in de zon
en zwijgen samen even

Beneden in het dal
in ‘t okergele koren
Daar lopen – of ’t gisteren was -
nog altijd hun twee sporen

Maar dan, onverwachts,
dan houdt er een spoor op
de man begint te praten
 
Hij kijkt eerste verbaasd 
dan verwijtend naar zijn vrouw, en zegt 
daar heb je me verlaten

De vrouw wendt zich tot hem
niet uit het veld geslagen, ze zegt 
welnee, m’n lieve schat 
daar heb ik je gedragen...


(c) Frans Mulder / Willem Ennes