Een troep soldaten ging op weg van Saint Denis naar Bout du Monde
Ze trokken voort langs heg en steg en zongen wat ze konden
Elk met een ta ta tara en een geweer dat op hun rug hing ongelaaien
Ze hadden ta ta tara en nog veel meer en lieten alle zorgen varen

De kapitein van het bataljon met decoraties rijk beladen
Die liep zo recht als ie maar kon als gold het een parade
Met op z’n ta ta tara een helm van staal die men al schitteren zag van
verre
Hij was de ta ta tara van allemaal dat kwam vanwege al z’n sterren

De kolonel een forse vent die nooit bevreesd en nimmer bang was
Die overzag heel het regiment daar hij ontzettend lang was
Hij zette z’n ta ta tara omzichtig neer en nam geen al te grote stappen
Opdat hij ta ta tara niet telkens weer een ander op z’n voet zou trappen

En de majoor en de sergeant en al de overige soldaten
Liepen hun mars tot het heil van ’t land of rustten wat en aten
Met heel veel ta ta tara en appetijt want zelfs de strengste dicipline
Vraagt nog om ta ta tara dat is een feit al was ’t maar om de vitaminen

Vindt u dit liedje zonder zin dan durf ik zeggen zonder snoeven
Er zit een massa wijsheid in alleen je moet ze proeven
Zoals de ta ta tara in uw kop thee die u al roerende ziet slinken
Of als de ta ta tara bij het diner waarvan u nooit teveel mag drinken