Zijn dagen zijn van vroeg tot laat, jaar-in jaar-uit bezet.
Hij ligt zo goed als nooit voor 's nachts een uur of drie in bed.
En vrijwel elke morgen bij het krieken van de dag
herneemt hij het bewustzijn en gaat gauw weer aan de slag.
Hij vult de uren één voor één tot boven aan de rand
en elk verloren ogenblik besteedt hij met verstand,
omdat het zo nuttig is.

Maatschappelijke functies heeft hij zeker vier of vijf.
Ten eerste is hij chef van een ontstellend druk bedrijf,
ten tweede is hij lid van de Commissie ABC,
ten derde neemt hij zitting in het Dierencomité,
ten vierde presideert hij het Genootschap van de Daad,
ten vijfde weet ik veel, maar het wordt altijd even laat,
omdat het zo nodig is.

Een keer of wat per jaar is hij volkomen van de kaart,
zodat hij door de dokter overspannen wordt verklaard.
Maar enkele weken later, dan kan het er weer mee door
en loopt hij weer te rennen in het vanouds vertrouwde spoor.
Bij dag koortsachtig werken, want dat wordt van hem verwacht,
en 's avonds zwaar vergaderen tot midden in de nacht,
omdat het zo nuttig is.

Hij is pas tweeënveertig, dus voorlopig nog geen nood,
maar als hij zich niet matigt, is hij voor de vijftig dood.
Dan vallen al zijn functies en zijn lidmaatschappen af,
want die zijn niet belangrijk meer aan zijn kant van het graf.
En al de vele sprekers zullen zeggen tot besluit:
'Wij moeten haastig verder, vriend, rust jij in vrede uit,
omdat het zo beter is.'