Of ik jou vergeten kan?
Ach, al leef ik heel tevreden,
speel ik toch nog zo nu en dan
met ons voorgoed verleden.
Dertig jaar sindsdien vervlogen,
eerlijk waar: niet één gelogen.
Daarom durf ik nu na zoveel tijd
onbeschaamd dit lied te zingen.
Slechts een handjevol kleinigheid:
lieve herinneringen.

Hoe je vrolijk naast me liep,
onbezorgd en zonder pose.
Voor wat jij in mij wakker riep,
hoefde ik nooit te blozen.
Mensen hebben echter monden
en geroddel deed zijn ronde.
Daarom, bang om in mijn hemd te staan,
bang voor spot en ongenade,
Heb ik alles verkeerd gedaan:
jou en mijzelf verraden.

Wie zijn eigen wegen gaat,
wordt van hond en kat gebeten.
Wie deswegen zijn hart verraadt,
zal het voor altijd weten.
Maar wat nutten zulke dromen?
Alles is terechtgekomen.
Daarom heb ik zonder bitterheid
heel oprecht en con amore
één klein liedje aan jou gewijd,
dat je niet eens zult horen.