De vrachtrijders worden uitbundig bezongen
in tonen van dikwijls het zuiverst majeur.
Hun werk oogst waardering bij ouden en jongen.
Maar wie heeft er oog voor de taxichauffeur,
die de stad zogezegd als zijn binnenzak kent
en mag rekenen op de merkwaardigste vragen,
die beleefd hoort te zijn jegens elke cliënt
en de lastigste lui met geduld moet verdragen?

De sporthelden worden met roem overladen,
alleen al hun naam opent iedere deur.
Men jubelt en juicht om hun simpelste daden.
Maar wie klapt er ooit voor de taxichauffeur,
die bij voortduring tobt door het drukste verkeer
en maar niet onbeheerst mag gaan schelden en kijven,
die de zon moet verkopen bij nog zo'n slecht weer
en vast menige rit op zijn buik heeft te schrijven?

De aapjeskoetsier uit het verre verleden
is boeiend beschreven door menig auteur
als voorbeeld voor ons in het haastige heden.
Maar wie schrijft het boek van de taxichauffeur,
die van ochtend tot avond zijn vrachtjes vervoert
en soms diep in de nacht ergens iemand moet halen
zonder klagen, al is hij ook nog zo beroerd,
en pas thuis lekker hard en hartgrondig mag balen?