José Wolters -  Een moeder huilt

Een moeder kijkt vol verdriet naar haar kind
Haar leven stopt, waar die van haar begint
Een kind nog veel te jong
Zij had niemand meer
Alleen nog een wereld
Waar moet zij naartoe

Een moeder kijkt vol verdriet naar haar kind
M`n lieve kind je, moeder gaat van je heen
Een kind nog veel te jong
Zij had niemand meer
De tijd hield al konden
De tijd sta jij alleen

Tehuizen zijn koel en kil
De muren zijn slap en grauw
De nachten zijn lang en koel
De liefde om je heen.

Ze vragen uit goede steun
Ze kunnen niet zonder ons
Help toch een kinderhart
Laat hen niet alleen

Als een blad in de wind
Zo dwarrelend nagedacht
Haar hart krimpt in één van angst
Zij is nog zo jong
Ongevraagd is werd zij in een wereld vol verdriet gestraft
Hoe wreed kan toch een mensenleven zijn
	
Een kind dat staart nu vol verdriet voor zich uit
Haar vader stierf, hij werd door de drank geveld
Haar zieke moeder sloot beide ogen toe
Hoeveel verdraagt nu toch een kinderhart dan nog

Een kind dat staart nu vol verdriet voor zich uit
Alleen bewandeld zij de paden van `t verdriet
Niemand die haar mist, aan `t eind van `n zware dag
Alleen in een tehuis, waar niemand op haar wacht.

Tehuizen zijn koel en kil
De muren zijn slap en grauw
De nachten zijn lang en koel
De liefde om je heen.

Ze vragen uit goede steun
Ze kunnen niet zonder ons
Help toch een kinderhart
Laat hen niet alleen

Tehuizen zijn koel en kil
De muren zijn slap en grauw
De nachten zijn lang en koel
De liefde om je heen.

Ze vragen uit goede steun
Ze kunnen niet zonder ons
Help toch een kinderhart
Laat hen niet alleen

Laat hen niet alleen.