lied voor meer maat in naam van het klimaat

Iedereen wenst, iedereen wil, 
iedereen luistert naar iedere gril.
Ieder wil altijd de kers op de taart,
ieder wil altijd het beste op aarde.

Veel is te koop en veel is te krijg.
We zeggen zo zelden:
bedaar nu en zwijg.

Moeder natuur is gul van gebaar -
maar kijk, we plukken haar zonder meer kaal.
Vissen in zeeën en bomen in ’t woud,
aarde vol vruchten en mijnen vol goud:
we vissen ze leeg, 
we hakken ze om, 
we laten maar toe en
we blijven maar stom.

Toch zijn er wel tekens,
toch rinkelt een bel.
Er zijn wel vermoedens,
maar luisteren we wel? 

We liggen zo graag in ons bedje zo zacht.
We draaien ons om en zeggen: toe, wacht!

Maar uitstel is afstel, 
de nood neemt maar toe, 
de natuur is barmhartig
maar ze wordt het ooit moe.