’t kinneke is geboren, ieder jaar is dat een feit
mor dees dagen zen voor mij altijd ne vreselijken tijd
’t stad is dood en alle straten zen vannacht zo leeg as iet
mor ’k moest weg uit mijn vier muren, alleen mè mijn verdriet

't is ne karsmis van m’n klote
waar zit toch iedereen
ne karsmis van m’n klote 
en ik vier em hier alleen

al mijn vrienden vieren karsmis in den huiselijke kring
in ons dierbaar stamcafé d’r was vandaag gin kat te zien
mijn kinderen en hun moeder freten zeker wer kalkoen
en ik zit hier te zuipen, wa kan ik anders doen

't is ne karsmis van m’n klote
waar zit toch iedereen
ne karsmis van m’n klote 
en ik vier em hier alleen

’k hem wer alles aflopen van d’ou stad tot aan de statie
mor ik vong gin enkel kroeg zonder die stoemme kars-pallatie
en waaroem toch godverdoemme overal die schijtmuziek
stille nacht, merry christmas, ’t mokt mij allemaal kotsziek

't is ne karsmis van m’n klote
waar zit toch iedereen
ne karsmis van m’n klote 
en ik vier em hier alleen

vorig jaar stoeng in mijn kamer nog ne karsboom in ne pot
mor dees jaar docht ik verrekt, ik zen toch nooit ni in me kot
’k vraag mij af waaroem da’k eigelak al die moeite nog zou doen
’k krijg ze toch ni meer te zien van het gerecht, m’n eigen joeng

't is ne karsmis van m’n klote
waar zit toch iedereen
ne karsmis van m’n klote 
en ik vier em hier alleen

vrede oep aard, ’k hem het voor dees jaar wer gehad
de nachtmis is voorbij en ik zen weral strontzat
cafébaas gij ga slapen, ik gaan ook nor mijnen nest
hier, mijn leste duizend ballen, zalige karst, en houd de rest

't is ne karsmis van m’n klote
waar zit toch iedereen
ne karsmis van m’n klote 
en ik vier em hier alleen