Ik zing wanneer in de lente
De sleutelbloem opengaat.
Ik zing wanneer in de zomer
het graan te rijpen staat.
Ik zing wanneer in november
Al wat moois is ons verlaat.
Ik zing wanneer moeder aarde
In haar winterkleedje staat.

Ieder mens heeft zo van die dingen 
Waar hij heel speciaal van houdt.
Zo hou ik biezonder van zingen 
't Is me veel meer waard dan goud.
Optimistisch ga ik door 't leven
Met een lied en met een lach.
Zingen is een stuk van m'n leven
Daarom zing ik elke dag.

Ik zing wanneer in de lente
De sleutelbloem opengaat.
Ik zing wanneer in de zomer
het graan te rijpen staat.
Ik zing wanneer in november
Al wat moois is ons verlaat.
Ik zing wanneer moeder aarde
In haar winterkleedje staat.

'k Ben beslist al zingend geboren.
Toen ik in de wieg nog lag,
liet ik reeds m'n stemmeke horen
zo bij nachte als bij dag.
En als moeder mij wou bedaren
Gaf ik daaraan geen gehoor.
Want ik vond daarin geen bezwaren 
En ik keelde lustig door.


(c) Jo Dens