Ja, dit is het lied van de warme bakker, 
zo´n arme stakker die werkte als
een paard.
Heel diep in de nacht bakte hij al z´n broodjes,
voor kinderen en grootjes.
En voor z´n vrouw een taart. 
Ja, daarmee wou hij haar wat gunstig
bestemmen, haar boosheid wat remmen, 
want O wat was zij toch kwaad.
Door al zijn werken en door al zijn zwoegen, 
ontbrak het genoegen der huwelijkse staat.
Het bakkertje dacht niet meer aan het verrichten,
der huwelijkse plichten,
Het liet hem schijnbaar koud.
Hij gaf haar al jaren geen warme liefde, 
wat haar zo diep griefde, zij was toch niet van hout.
Daarom beraamde zij heel snode plannen 
met andere mannen, 
al was dat overspel.
Zo kreeg zij liefde tot over haar oren 
en niemand kwam storen, 
Haar man die werkte wel.

Maar plots op een dag toen hij stond voor de oven kwam eindelijk iets boven, 
Van zijn gevoel, en hoe.
Hij wilde zijn vrouwtje eens lekker verrassen
met zevenmijlspassen kwam hij naar binnen toe.
Daar zag ie de rug van zijn buurman de slager, 
En eventjes lager daar zag ie z´n vrouwtje Fien.
Eerst dacht hij nog dat hij dubbel zou kijken, 
maar spoedig zou blijken,Hij had het wel goed gezien.
Hij sprak met geen woord over ontrouw en scheiden, maar pakte hen beiden,
Zijn plan was al gemaakt.
Hij sleepte hen mee naar de bakkerij boven, 
tot vlak voor de oven, Ja,
bitter was zijn wraak.
Hij rolde hen flink door het deeg en het bakmeel, door ieder bestanddeel,
wat zoal bij bakken hoort.
Hij schoof hen daarna als taaitaai in de oven, 
´t was niet te geloven, Ja,
dat was ongehoord.

Hij heeft ze doordat ie de oven goed porde, 
flink bruin laten worden, en nam ze d´r toen uit.
Hij zette hen na ze in de suiker te soppen, 
als speculaas poppen, zo voor de winkelruit.
Daar stond dan z´n vrouwtje met twee blote borsten, met goudbruine korsten, vooraan in de vitrien.
En heel dicht tegen haar aan stond de slager, gebakken en mager, 
voor iedereen te zien.

De moraal, 
Bent U getrouwd gaat U dag en nacht werken
laat dit U dan merken
verwaarloos nooit uw vrouw
Want vroeg of laat zult U haar dan een keer vinden
Met één van uw vrinden,
Die doet wat U niet wou.