Hij was maar een clown
In 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood.
Hij lachte en sprong
In 't fel gele licht
Maar onder die lach
Zat een droevig gezicht.

De herinnering blijft
Aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag.
Niemand kende de pijn
Van z'n stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet.

Hij woonde alleen
In een wagen van hout
Hij was maar een clown
En zo werd hij oud.
Z'n hoed was te klein
Z'n schoenen te groot
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood.

De herinnering blijft
Aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag.
Niemand kende de pijn
Van z'n stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet.

Op een avond, hij viel
Net als elke keer
Het publiek lachte luid
Maar voor hem was het uit.
Hij was maar een clown
In 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood.

De herinnering blijft
Aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag.
Niemand kende de pijn
Van z'n stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet.

De herinnering blijft
Aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag.
Niemand kende de pijn
Van z'n stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet.