’t Was een koude kerstavond en ze was zo alleen
Zal er echt niemand bellen, ging ze echt nergens heen
Ach in vroegere jaren stond ze toch altijd klaar 
Nu ze oud is geworden denkt er niemand aan haar 

Kerkklokken luiden heel hoog in de toren
Kerstdagen breken weer aan
Kinderen die zingen van vrede op aarde 
En gaan bij het stalletje staan
Plotseling vouwt ze haar stokoude handen
En vraagt dan, ach mag ik misschien…
Kerstmis ook vieren bij u in de hemel 
Ik vind dat ik dat wel verdien

Op een koude kerstmorgen drukt haar zoon op de bel 
Maar er doet niemand open, ze moet thuis zijn, dat wel 
Ja ze was naar de hemel, haar gebed was verhoord
En die klokken daarboven klonken mooier dan ooit 

Kerkklokken luiden heel hoog in de toren
Kerstdagen breken weer aan
Kinderen die zingen van vrede op aarde 
En gaan bij het stalletje staan
Plotseling vouwt ze haar stokoude handen
En vraagt dan, ach mag ik misschien…
Kerstmis ook vieren bij u in de hemel 
Ik vind dat ik dat wel verdien
Ik vind dat ik dat wel verdien