Meer dan zestig jaar achter de kiezen
Meer dan zestig nu voorbij
Heeft de herfst mij in de smiezen
Komt de winter dichterbij
Op de zolder mijn valiezen
In hun bagage averij
Het is nu delen en niet kiezen
Ik zet de zaken op een rij
Vlucht ik nu naar de Markiezen
Zeil ik eerst de wereld rond
‘K heb geen tijd meer te verliezen
Voor ik hier word weggegomd
Een voetnoot is nog te verkiezen
Als straks het applaus verstomt
Dus nog even echt genieten
Laat maar komen wat ook komt
Voor ik hier word weggegomd
Meer dan zestig jaar achter de kiezen
Meer dan zestig nu voorbij
Kunnen de littekens niet liegen
Ze vertellen alles over mij
Zoals mijn kop daar in de spiegel
Met rimpels zonder medelij
Ik kan mezelf niet bedriegen
Ik zet de zaken op een rij
En vlucht toch niet naar de Markiezen
Zeil maar niet de wereld rond
‘K zou mijn weg toch maar verliezen
En missen wat ik hier ooit vond
Al valt er nu niet veel te vieren
Toch ben ik blij met wat nog komt
Een beetje eenvoud zou mij sieren
Laat maar komen wat ook komt
Voor ik hier word weggegomd

Zoveel jaar achter de kiezen
Zoveel lentes nu voorbij