Lieve vriendin, die ik heb gekend
die ik mocht beminnen, die mij heeft verwend
oh, de dagen, de nachten, ze waren zo zoet
alleen van dat wachten werd jij zo moe
het eten dat koud werd, het eenzaam ontbijt
toen jij het beu werd, was ik je kwijt
in de archieven van mijn groot verdriet
liggen veel brieven, ik verstuurde ze niet

Lieve vriendin, nee dit is geen liefdeslied
geen nieuw begin dat eindigt op verdriet
Lieve vriendin, nee dit is geen afscheidslied
als ik je zie dan ben ik blij, meer niet.

Lieve vriendin, die ik heb gekend
die ik mocht beminnen, die mij heeft verwend
je plakt in geen album, je staat in mijn hart
als een ultimatum, dreigend maar zacht
toch denk ik niet beitter, we hadden het goed
dat ik je zal missen, dat geef ik graag toe
in de archieven van mijn groot verdriet
liggen veel brieven, ik verstuurde ze niet

Lieve vriendin, die ik heb gekend
die ik mocht beminnen, die mij heeft verwend
toch kan ik niet laten bij vragen naar schuld
elk antwoord te haten, laat het oningevuld