Ik zoek vaak het donker in het maanlicht
Ik zoek vaak naar warmte in de zon
Ik vergeet vaak wat ik aanricht
Ik maak het veel te moeilijk soms

Vergeef het mij als ik weer foeter
Ik weet soms niet wat ik moet doen
Als ik door mijn ellende ploeter
Dan denk ik aan die tijd van toen

Zonder zorgen
Op weg naar zee
Op een vrijdagmorgen
Enkel wij met z'n twee

Ik maak me veel te druk in dingen
Maar jij zorgt dat ik niet ontspoor
Ik denk ook vaak niet meer aan zingen
Maar toch trek je mij erdoor, je zegt

Denk aan morgen
Het klinkt cliché
Vergeet je zorgen
Dan zijn we met z'n twee
Dan zijn we met z'n twee

Hoe kan ik jou nog meer bedanken
Na alles wat je voor me doet
Laat me af en toe maar janken
Dat janken doet me goed