Waarom werd ons dat mooie nooit gegeven,
Waarom is soms 't leven, hard als steen
Waarom zijn wij steeds kinderloos gebleven,
We waren samen, maar toch alleen,
 
De jaren kwamen, de jaren gingen,
Goed was het leven, voor jou en mij,
We hebben mooie herinneringen,
Maar 't allermooiste, ging ons voorbij,
We hadden stil verdriet,
De ooievaar kwam niet,
 
Waarom werd ons dat mooie nooit gegeven
Waarom is soms 't leven, hard als steen
Waarom zijn wij steeds kinderloos gebleven,
We waren samen, maar toch alleen…
 
Hoe mooi de jaren, ook voor ons waren,
Toch heeft ons leven, geen doel gehad,
En weldra komen, de grijze haren,
We worden ouder, m'n lieve schat,
Dan doet  't dubbel zeer,
En denk je telkens weer;
 
Waarom zijn wij steeds kinderloos gebleven,
We waren samen,  maar toch alleen !