Ze reikten voor 't laatst elkaar de hand
Een meisje en een jonge emigrant
Omdat z'n land hun weinig kansen bood
Trok hij ver weg, voor toekomst en voor brood
Ach meisjelief, voor onze toekomstdromen
Ga ik nu heen, zo heel ver weg van jou
Eens komt de dag, dat jij daar ook zal komen
Waar ik voor jou en mij een huisje bouw.
 
Hij deed daarginds zo goed z'n best voor haar.
Na twee jaar was 't eigen huisje klaar.
Toen kwam de dag die hij nooit meer vergeet,
Hij kreeg een brief, vol emigrantenleed
 
Ach jongenlief, je zult me wel verachten,
Je hebt je huis gebouwd voor niemendal.
Ik kon op jou helaas niet langer wachten
Omdat ik met een ander trouwen zal 
 
Ik kon op jou helaas niet langer wachten,
Omdat ik met een ander trouwen zal