Er is een land van geen belang
Dat naar zijn navel staart
En alles gaat zijn loden gang
Niets is de moeite waard

Er is een land dat altijd zeurt
En steeds op zeker speelt
Een land waar nooit echt iets gebeurt
Een land dat zich verveelt

   Vervelië, Vervelië
Één grote lange sleur
Vervelië, Vervelië
Stelt altijd weer teleur

Er is een land van vlees noch vis
Waar slechts de angst regeert
En met geen greintje wildernis
En in zichzelf gekeerd

   Vervelië, Vervelië
Springt zelden uit de band
Vervelië, Vervelië
Mijn duffe querulant

En toch, toch houd ik van dat land
Al is het nog zo saai
Niet flamboyant, maar protestant
Niet elegant, maar taai

Al is dat land ook nog zo stug
Geen zonnetje in huis
Ik keer er altijd weer terug
Want daar voel ik mij thuis

   Vervelië, Vervelië
Juich ik aan het vlakke strand
Vervelië, Vervelië
Mijn dierbaar vaderland