Nog even en je was altijd bescheiden
Nog even en je wond je zelden op
Nog even en je kon geweldig auto rijden
En praatte niemand ooit de oren van zijn kop

Nog even en dan hield je van tuinieren
Had je een broertje dood aan alcaholica
Was je pacifist in hart en nieren
Deed niemand je je vrije trappen na 
 
Nog even en je kon fantastisch zingen
Nog even en je was een Fred Astaire
Zo word je steeds maar mooier, de herinneringen
Nog even en je was een doe-het-zelfexpert

De geschiedvervalsing valt niet meer te stoppen
We zijn er nog niet helemaal, al zijn we al een end
We kunnen het zo moeilijk nog verkroppen
Dat jij er al die lange jaren niet meer bent
 
Nog even en je at graag vegetarisch
Nog even en je was een blonde reus
Dan was je sigarettenafkeer legendarisch
Had je voor buitenspel een fijne neus

En het duurt wat mij betreft nog maar heel even
Onze zachte, tedere karaktermoord
Dan kon je alles, over water lopen, zweven
Dan leef je voortaan als een godheid in ons voort