Je loopt door Hoog Catharijne en dan zie je ze weer staan
De mensen met de aangekoekte vuile kleren aan
Die op zoek naar een kroket, een sigaret of een banaan
tot aan hun ongeschoren onderkin een vuilnisbak ingaan

Of dan zet je de tv aan en dan zie je op  net twee
Een uitgehongerd negerkindje of een Rus met diarree
Of een Indiase sloppenwijkbewoner met gangreen
En dan denk je bij je eigen: kijk, daar heb je er weer één

Dat zijn de schuldgevoelopwekkers
De doelbewuste tranentrekkers
Die je liever niet wilt zijn
De met zweren overdekten
De veroorzakers van een collecte
De nummers twee tot tien op de ergernis top tien

Nooit komt er een einde aan en altijd gaat het door
Één lamlendig, jammerend, verwijtend kijkend koor
Met ongepoetste tanden, ongezond en laks en goor
Die maar één zin Engels kennen: we want more

Dat zijn de mensen-om-een-aalmoesvragers
De geen-kleren-aan-maar-banksteldragers
Die ruiken naar pis en rotte vis en zure zult

Dat zijn de goedhumeurverknallers
De dronken-in-een-bushoklallers
Die zwijgend zeggen: ’t is jouw schuld

Dat zijn de pakken-wat-je-pakken-kanners
De wij-kunnen-zonder-zakjapanners
Dat zijn de inkartonnendozenslapers
De rookvleesvandegrond-afschrapers
Dat zijn de persistente wanbetalers
De gratis warme-soep-ophalers

Dat zijn de hedendaagse middeleeuwers
De doelloos-naar-de-lucht-staan-schreeuwers
De expresse-gulp-openlaters 
De shampoo-zeep-en-water-haters
Dat zijn de nergens-om-het-loodjeleggers
De anderen-hun-rust-ontzeggers

Een plaag sinds mensenheugenis
Maar toch geen goeie-smorgenszeggers
Blij toe geen  goeie-smorgenszeggers
Want de goeie-smorgenszeggers 
Dat is het ergste dat er is