Als je in de hemel heel goed leeft
Dan mag je naar de aarde
Als panda, cactus, primula
Als kreeft, als wijkagent
Of als een kudde paarden
Als je in de hemel heel goed leeft
Dan mag je naar de aarde

De hemel is een grote hel
De hemel is een ramp
Saai en doods, het lijkt er wel
Een humanistisch kennismakingskamp
De hele dag loopt Martin Luther King je aan je kop te zeiken
En elke avond Socutera, Ikon, Kenmerk en de Wilde Ganzen kijken
Alles is verantwoord, heeft diepgang en een doel
Een eeuwigdurend dan-heb-ik-zoiets-van-best-heel-goed-wijgevoel
En op den duur komt je dat zweven echt mijlenver je keelgat uit
Dan wil je wel weer eens een keertje wat beleven
Joh, dan moet je er gewoon weg, tussenuit

Dan snak je naar de wet van Newton
Naar vuile oceanen, kinderleed
Naar heel erg nodig naar de plee toe moeten
Midden in een stad waar je de weg niet weet
Daarna verlang je naar een knetterende ruzie
Naar chemisch afval in de Rijn
Naar de gevolgen van een kernfusie
De televisiebeelden van de van de spoorlijn afgeraakte Indiase trein
Of naar een regenbui in de Ardennen waar je ligt te slapen in een lekke tent
Of dat je uit een luie ligstoel ziet hoe of je kind een drukke straat op rent
Of dat je moeder in een rusthuis je plotseling niet meer herkent
En dan weet je weer dat je op aarde in de hemel bent