Op een hofje hier ver vandaan 
Leef ik eenzaam een grijs bestaan
Met m'n platen en m'n grammofoon
Zo'n ouderwetse pathefoon
Met neuzen dichtgeknepen toon

Niemand weet haast dat ik hier ben
Af en toe komt een oude fan
Die met mij wil praten over toen
En over jazz naar oud fatsoen
Alsof je dat plezier van toen
Vandaag nog over kunt gaan doen

   Ik ben de muze van de oude jazz
Ik zing m'n blues alleen nog maar in Bes
Ik ben een besje met wat wilde haren
Die ik haast veertig jaren
Al swingend kon bewaren

Want als ik soms een plaat opzet
En ik hoor schallende trompet
Dan vertoont mijn jazz weer even hot
Charles Thompson vief en vlot 
Z'n step die met haar leeftijd spot 

Ondanks Brubeck en West Coast Jazz
Ging de ragtime niet op de fles
Want als op een feest een jonge band 
Met vuur en vaart en veel talent
Ons voert naar het oude Dixieland
Dan is de vreugde ongekend

   Ik ben de muze van de oude jazz
Ik zing m'n blues alleen nog maar in Bes
Ik ben een besje met wat wilde haren
Die ik haast veertig jaren
Al swingend kon bewaren

   Ik ben de muze van de oude jazz
Ik zing m'n blues alleen nog maar in Bes
Ik ben een besje met wat wilde haren
Die ik haast veertig jaren
Al swingend kon bewaren

Op een hofje hier ver vandaan 
Leef ik eenzaam een grijs bestaan
Maar m'n platen en m'n pathefoon
Bewijzen met verkouden toon
De waarheid van dit ware woord
De jazz leeft jeugdig voort
De oude jazz leeft voort
De oude jazz leeft voort
De oude jazz leeft voort