Jenny Arean
Jenny Arean - De mooie dingen songtekst
Je score:
Het kind loopt met haar vader door de stad En beiden hebben ernstige gedachten Tot zij ergens op de grachten Bij een standbeeld vraagt ‘Pap, wie is dat?’ ‘Theo Thijssen’ zegt de man En hij vertelt haar alles Wat hij van de schrijver weet En van een boek dat Kees de Jongen heet En ineens, als ie dat staat aan te prijzen Snapt ie dat het in het leven om twee zaken gaat De liefde te herkennen, vroeg of laat En onderweg de mooie dingen aan te wijzen Een doodsimpele ingeving misschien Maar hoe dan ook, de man voelt zich herboren Hij mag haar Callas laten horen en Da Vinci En De Niro laten zien Door hem kent ze straks Rome en New York Hij is erbij als zij haar tanden zet In Shakespeare en Van Dobbe’s kalfskroket Op haar nog onbekende levensreizen Is zijn meisje dan, zo hoopt hij, zo veel meer in staat De liefde te herkennen, vroeg of laat En onderweg de mooie dingen aan te wijzen Hij weet ook best, er komt vanzelf een dag Dan mag hij zich niet meer met haar bemoeien Toch zal ze hem nooit veel ontgroeien Omdat ze wist van Oesters, Brel en Bach De man verheugt zich nu al op de keer Dat zij iets prachtigs meebrengt en niet hij Dan krijgt hij er een nieuwe wereld bij En als ie gaat vergeten en vergrijzen Zullen ze nog heel vaak samen zo uit wandelen gaan Om het klein verbond te laten voortbestaan Door onderweg de mooie dingen aan te wijzen Zo krijgt een standbeeld z'n betekenis Kon ie Thijssen maar een dankbrief schrijven Of er in een in een liedje aan herinnerd blijven Jammer dat Willem Wilmink er niet meer is