Ik was als kind altijd een makkelijke eter
Mijn moeder zei dan ook dat zij het met me trof
Ik lustte alles wat ze kookte, alleen geen Brussels lof

Ik smulde van haar erwtensoep en haar andijvie
En ook haar worteltjes, gesneden fijn of grof 
Het ging er altijd bij me in als koek, alleen geen Brussels lof

Agat, die rare struikies, zo wit
Met zo’n bittere pit
Dus daar moet secuur het stronkie uitgesneden
En dan koken ze ’t meestal veel te lang
Dus op zondag eet eenieder
Zo’n vieze grijze klieder

Voor verse preien
Voor rooie biet
Blijf ik eeuwig bij je
Maar voor witlof niet
 
Agat, die rare struikies, zo wit
Met zo’n bittere pit
Dus daar moet secuur het stronkie uitgesneden
En dan koken ze ’t meestal veel te lang
Dus op zondag eet eenieder
Zo’n vieze grijze klieder

Voor bruine bonen
Voor paprika
Blijf ik bij je wonen
Ik maak geen stennis over aangebrande sauzen
Ik klaag niet over een te taaie stroganoff
Ik eet dat hap voor hapje rustig op
Alleen geen Brussels lof
Alleen geen Brussels lof