Vertel me een verhaal dat nooit voorbij ging
Omdat het over jou en over mij ging
En een weg naar een huis met een haard
Beloof het me

Vertel dat poëzie en zachte krachten
Slechts op een goed moment liggen te wachten
En dat God z’n geheim nog bewaart
Beloof het me

Misschien moesten we beter weten
Maar beloof het me
Bij onheil groot of klein
Zal ik op mijn hoede wezen
En toch geborgen zijn
Zolang je het mij maar belooft

Hoe vaak heb ik niet
In de roes van een prachtig idee geleefd
En ging het failliet
Omdat elk paradijs blijkbaar grenzen heeft
En elke keer zinkt me de moed in de schoenen
Maar schop me
Als ik me er mee zou verzoenen

Zeg me dat elke muur ontroerd kan raken
En dat ik het verschil zou kunnen maken
Praat van straten vol leven en licht
Beloof het me

Misschien moesten we beter weten
Maar beloof het me
Bij onheil groot of klein
Zal ik op mijn hoede wezen
En toch geborgen zijn
Zolang je het mij maar belooft

Hoe vaak heb ik niet
In de roes van een prachtig idee geleefd
En ging het failliet
Omdat elk paradijs blijkbaar grenzen heeft
Maar al gaat wat je zegt m’n verstand ver te boven
Herhaal het totdat ik het durf te geloven

Vertel dat wat verstomt opnieuw zal spreken
Dat alles wat verhardt een keer moet breken
En dat haat niets voor eeuwig ontwricht
Beloof het me
Voorspel nog maar geen plaats of tijd
Maar toch beloof het me

Vertel verhalen, zing de liedjes, help me herinneren, leer me vergeten
Of lieg me desnoods voor

Vertel verhalen, zing de liedjes, help me herinneren, leer me vergeten
En hou me aan mijn woord!

Zolang je het mij maar belooft.