Er drijft een lijk door de grachten van Venetië,
De deur zwaait open, de kerk die gaat net uit.
Mensen lachen in het knoopsgat een corsage,
De fotograaf maakt een kiekje van de bruid.

Er drijft een lijk door de grachten van Venetië,
Krijgt iets meer vaart bij het riool van een fabriek.
Een cirkelzaag maakt planken van een boomstam
En bij vlagen flarden achtergrondmuziek.

   De gondelier wendt het roer
En de duiven krijgen voer.
Er drijft een lijk... een lijk op z'n retour!

Er drijft een lijk door de grachten van Venetië,
De ober heeft net lege glazen opgehaald,
Er drijft een lijk langs zijn terrasje in Venetië,
En heeft zojuist de laatste rekening betaald.

Er drijft een lijk op zijn gemakkie uit Venetië,
Het wordt al donker en de meeuwen vliegen mee,
Het is voorbij een blauwe glimlach op de lippen
Het is volbracht en voor hem ligt de zee.

De gondelier wendt het roer
En de duiven krijgen voer.
En het leven interesseert het lijk geen moer!