E giel klaan en e gentil moeëzeke da was neki oen 't speile in 'n gardemangel
en het preufdege van de macaroni en van de restant van ne roti en den weij van 'nen ettekeis en van e pak sjikolat en van e tranchke patei
en à la fin van 'n al aabakke keust
Mo toen kreig da moeëzeke vriedigen deust
want da zag do e fleske stoen mé vaaf stêrre
mé spienewebbe rond en vol stof
en da moeëzeke vond da fleske tof
Mo seul'ment 'ta gienen tierbouchon veu da fleske te debouchonneire
en toen paktege da moeëzeke zaainen élan en et begost da fleske te sjargijre en et sproek en et sproenk en et sproenk da flesken oemver et par terre
Het fleske was stukket en wat da 't er in was was faaine konjak ieste kalieter 'nen helen alve liter
en et moeëzeke lanseide 'n em in daane plas en et lektege en lektege ge kunt nie geluuve oe goed da da was
En et lektege nog et encore et toujours tot dat et op 't leste gien fles nieme zag en gi plafon en giene vloer en et veel van alteroesse op zaa gat
want da moeëzeke was in ieneki scheilkriminiel zat
Mo, dans un dernier effort stond et recht op zaain achterste puute
en et kloptege mee zaain twie vosjten op zaain beust lek as ne gruute
en et riep lek as Tarzan oeët de cinema geriejd tot de straaid:
"Woe es daane smeirige koeter da'k zaaine nek afbaait !"
   
Na moeie ni paaze da'k aale da poëzieke em zitte deklameire allien veu aale 't amuzeire,    
neineineineinei
Ik em aale wille demonstrijre da't as er soemegste zaain dee eule mé knvikse e stuk in eule'n uur drinke da da ni es seul'ment en allien veu te drinke mo wel veu ne ki goe zat en gielegans doeffes te kunne zaain
Want dan vergeiten z'eule mizijre en ze vergeite eule paain
En noe zaaine veufde of tiende guis, da angt af van aa konstiteuse, voelt de klanjste pasjakroet 'm lek as ne ruis
Den ermste vagabond die voelt 't em lek as ne miljonair 
en em paaist da d'em oep 'n bedde mé zilveren loekes slopt in plosj van op zaane paljaspartèr
Ne poefer verget zaaine poef en zain schuld
en n'en boeilt zaain mismokthaaid en zaain boeilt
Ne laffoet weud n'een heros
en ne loerik n'een rappe
En ne pei mé e stem veu hout meij te kappe
diee peist dat 'm zingt lek as n'een nachtegoel
Ne zatte schacht is kapitaain
en ne zatte kapitaain es generoel
En ik et ketsje zeulf fabrikeir dèn poëzeekes en detail et en gros
en ik veul me nog straffer as Vondel en as Viktor Hugo
As wannier de donc van a leive ne zatlap zeet, respekteit 't em en beziet em mé takt
ge kunt nuut nie weite vei wie dat em zan aaige pakt
En surtoe mense die no maai leustert, bekloegt 'm neet
et es masschien den ienegste moment in daane soekelein za leive dat em ni af 'n zeet