Wij zijn de tuin van het echtpaar de Bondt
Aardige lui dat gaat best
Wij staan in redelijk vruchtbare grond
En krijgen steeds volop mest
Maar dat is tevens een ernstige grief
Onze ideeën zijn alternatief
En ook al zijn er de hondjes heel gul
‘t Is altijd kunstmest, kunstmest, kunstmest
Steeds weer dat chemische spul
Wij zijn helaas niet ingesteld
Op harde actie en geweld
Maar door de zwoele voorjaarsnacht
Klinkt zachtjes onze klacht :

Mijnheer de Bondt, mevrouw de Bondt
Wij willen natuurlijke mest in de grond
Weet u dan niet dat van fosforsulfaat
Langzaam maar zeker de bodem vergaat
Ach, dat u toch onze bede verstond
Enkel natuurlijke mest is gezond
Mest van de koe of desnoods van de hond
Mijnheer de Bondt, mevrouw de Bondt

Wat zegt de dahlia
“Ik wil faecalia”
Wat zegt de krokus der lente
“Ik wil excrementen”
Wat zegt de roze anjelier
“Ik verlang naar echte gier”
En wat de roos aan haar wortelentak
“Oh, ik snak naar ‘eerlijke kak”
Heerlijke kak, heerlijke kak

Wat zegt de kleine afrikaan
“Ik wil in koeienkeutel staan”
Wat wil de lelie het sieraad der groep
“Oh, ik hunker naar paardepoep”
Wat wil de tulp aan haar bollen
“Zeuïge, smeuige drollen”
En wat wil de gladiolus
“Ik wil een dampende bolus”

Mijnheer de Bondt, mevrouw de Bondt
Wij eisen natuurlijke mest in de grond
Weet u nog niet dat fosforsulfaat
Ons welzijn benadeelt, ons leefklimaat schaadt
‘t Is een belediging, ‘t is een affront
Enkel natuurlijk mest is gezond
Mest van de koe of desnoods uit uw kont
Mijnheer de Bondt, mevrouw de Bondt

   WIJ EISEN STRONT!!!!