De stad lijkt af en toe een beetje op een mooie vrouw
Die niet zo jong meer is en met haar sjarmes doelbewust
De aandacht afleid van oudzeer
Niet naar de afbraakbuurt vlak achter haar centraal station
Maar naar de zeventiende-eeuwse pracht waarmee
Haar lakenhal zich spiegelt in de gracht
Een slanke gordel rond haar gotisch silhouet

En 's avonds lonkt ze met lichtreclames als valse tanden naar het publiek
Een oude vrijster met nepjuwelen, gerestaureerde romantiek
Maar in het donker gaat achter de uitgaansbuurt
Een gat waar ooit een woonwijk stond
Die zou bouwvallig was dat die nu plaats maakt voor een bank
Maar kijk de kinderen maar kijk de kinderen Scheppen in het zand
Tussen het puin der huizen en rioleringsbuizen een heel nieuw land

De stad lijkt af en toe een beetje op een ziek oud wijf
Dat eens haar ziel verkocht in ruil voor welvaart
En voor macht en nu verstikt in snel verkeer
De planologen staan als toverdokters om haar heen
Daar komen technisch tekenaar en de gemeente aan ze slopen wijk na wijk
De operatie slaagt, de zieke overlijd
Ze scheppen dromen op tekentafels het is een sierlijk mooi lijnenspel
Het is heel kunstig mooi op maquettes maar wie er wonen moet is niet in
tel

Want nee ze meten niet met mensenmaten zoals wij
maar met hun schuifmaat en ze schuiven ons en onze kleine mensenmaat opzij
Maar kijk de kinderen maar kijk de kinderen Scheppen in het zand
Tussen betonnen dozen, tussen de blokkendozen een heel nieuw land

Hoe zal Almere zijn een heel nieuw land
Een stad die uit het niets gemaakt word op de bodem van de zee
Ik ben zo benieuwd hoe Almere zal zijn
Wordt het een ontwerpersdroom of zal Almere de tijd zal het leren
Almere wordt zoals de kinderen doen een stad uit het niets uit het niets
Almere wordt een stad in de zee wordt een stad
In de zee, Almere in het groen