Antonio was een hele stoere visser
Hij voer over de Middellandse zee
Maar als hij dan weer thuis kwam smolt zijn hartje
En zong hij voor zijn meisje in het café 

Kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij
Ooooooh, Eleonora
kom en zing, ga met me mee, de zon schijnt dan weer voor ons twee 
Ooooooh, Eleonora

En op een dag, ze gingen samen trouwen 
Het dorp dat vierde feest, daar op het plein
Antonio keek zijn meisje in haar ogen 
En zong voor haar het volgende refrein

Kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij
Oooooh, Eleonora
Kom en zing ga met me mee de zon schijnt dan weer voor ons twee 
Oooooh, Eleonora

Hij ging toen weer varen, maar hij nam z’n meisje mee 
En toen weerklonk over de zee

Kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij
Oooooh, Eleonora
kom en zing, ga met me mee, de zon schijnt dan weer voor ons twee 
Oooooh, Eleonora

Kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij
Oooooh, Eleonora
kom en zing ga met me mee, de zon schijnt dan weer voor ons twee 
Oooooh, Eleonora