Ik was een kleine jongen en de wereld was nog groot
Op de achterbank keek ik het zo eens aan
Ik velde alle bomen en we schreven op de weg
Niet wetend waar ik nu zou staan
Het was geen lange rit, maar ’t was voor mij een hele reis
In het donker zag ik pa achter het stuur
Ik kon niet zover kijken, maar toch wist ik het al lang
Het ’t was ’t begin van avontuur

We waren bijna thuis
Bijna thuis
En wakker blijven ging niet meer vanzelf
We waren bijna thuis

En van de slaap verloor ik het gevecht
Toen werd ik door m’n moeder thuis op bed gelegd 

Ik werd een grote jongen en ik zong in ’t hele land
Van de wereld wist ik steeds een beetje meer
Ik kocht een eigen auto en dacht eigenlijk nooit meer…
Aan die dagen van weleer 
Van Volendam naar Leiden en dan door naar Vinkeveen 
Een hotel in Zirkzee of weet ik waar 
Van Valkenburg naar Appelscha en op de helft dan weer terug 
Want m’n gitaar die stond nog daar

Maar ik was bijna thuis
Bijna thuis
‘k Bleef wakker want ik had alleen mezelf 
En ik was bijna thuis

De reis is nog lang als de avond valt 
En jij kijkt me lachend aan
En ik kijk in de spiegel naar de achterbank
En ik denk, dat hebben wij toch zo slecht niet gedaan

En we zijn bijna thuis
Bijna thuis 
Ach wakker blijven gaat niet meer vanzelf 
Maar we zijn bijna thuis

En van de slaap verlies je het gevecht
Wordt je straks door ons op je bed gelegd
Op je bed gelegd 
Thuis op bed gelegd 
Ja op bed gelegd