’t Is hier fijn, de zon schijnt heel de tijd
Je ligt lekker op je rug
Geen gejaag, de huur is laag
Maar het knaagt en als je me zo vraagt
Wil ik wel terug

Al was ik import Jordanees
Net als de meesten het voelt geamputeerd
’t Is hier fijn, maar ’t is geen thuis,
Daar is thuis maar is mijn huis niet meer

Zeg God... zeg ik
Wat niemand voelt
En niemand hoort of ziet mij hier in mijn stoel
Zeg God... slik ik
Zeg God en schrik
Ik zeg wel meer, maar zo niet
Nu hoor ik ik
Gaat het nog goed met mij

Een bekend syndroom van de kikker die droomt
Om koning te zijn en dat dat uitkomt
Want al ben ik geen pad
Is de koning de stad
Laat me zeggen dat dat
Wat dicht op mijn huid komt

Ik klaag liever niet wat ik in me draag
Leven gaat gewoon zoals het gaat
En iemand als ik die vloekt niet graag
Maar tot aan vandaag heb ik nooit in mezelf gepraat
 
Zeg God... zeg ik, wat niemand voelt   
Zeg God... zeg ik, zeg God... slik ik
Zeg God...