Tabé, dag vrolijke, bruisende stad, Tabé
Al heb ik het stof van mijn voeten geschud
Ik schud je de hand, want wat heeft het voor nut
Je kent me alleen in een stralend humeur
Dat houden we zo, op z’n minst tot de deur
Tabé, dag vrolijke, bruisende stad, Tabé!

Tabé, dag innig geliefde publiek, tabé
Voor ik mijn gitaar aan de wilgen hang
Dan barst ik nog uit in een vrolijk gezang
U kent me vooral van mijn potpourri
Dus zing ik als slotlied geen treurmelodie.
Tabé, dag innig geliefde publiek, tabé

Tabé, dag pers en dag critici, tabé
Ik las jullie stukjes altijd met plezier
Vooral die gemene die gaven vertier
Je weet dat wie stuitert het onderspit delft
Dus vraag ik maar niet: En wat kun je zelf?

Tabé, ik wacht tot het licht is gedoofd, tabé
Mijn kaken doen pijn van die stralende lach
Ik wou dat die piano aan barrels lag
Maar de show gaat door, in een showdecor
Je gaat niet af, nee ja gaat er voor
Tabé, ik wacht tot het licht is gedoofd, tabé