Jij wou Japans eten Eens echt met stokjes, ja
Je hield ze lief en naief- wat een kruis, in kruiszit!-
En je dronk saké, steeds meer saké
Ik zei: nu eerst weer groene thee

Wat is Su-ki-ya-ki ? Sukiyaki is met vlees
Je keek me aan met zo’n blik van:  ‘wat weet je veel!’
En je dronk saké, steeds meer saké
Ichi is één en ni is twee
Eenmaal bij mij thuis bood mijn futon rust
Jij riep luid: ‘Banzaii!’  en je hebt me gekust
En in je rode oortjes, sprak jij Japanse woordjes
Connichi wa  is hallo, Sayoenara Dag!
An-san ben jij, Jan-san ben jij
 En Aregato is bedankt

(Hij denkt aan die mooie herfstdagen)
(Maar vannacht is hij alleen)
Ik loop met mijn kop op, kijk naar de maan
Zo vallen zijn tranen niet als hij denkt aan
Hoe jij nog vrolijk zei : An san ik, Jan-san jij
En afscheid  nam  met zo’n Hollandse polderklank
Watte was tot ziens? Sa-ya-noe-ra…
En aregato is bedankt
Oké, tot ziens dan en bedankt