Soms wil ik even niet meer denken,
zet ik m’n gsm op stil,
een uurtje niet meer praten,
dat is dan alles wat ik wil,
om eventjes gewoon mezelf te zijn,
ken ik maar een goed medicijn…

Want soms wil ik even voelen,
wat er in m’n hart gebeurt,
even weg van alle drukte,
waardoor het leven wordt gekleurd,
om eventjes te rusten, bij de bron,
waarmee het allemaal begon…

Gewoon muziek, een melodie,
Gewoon muziek,
die harmonie,
soms vind ik het een wonder, 
hoe simpel het kan zijn,
gewoon muziek…..
gewoon muziek…..

De echo van een oude liefde,
met alle vreugde, en verdriet,
of je denkt aan toen je kind was,
juist door een lang vergeten lied,
je glimlacht om een tranendal van toen -
je zou het nu zo anders doen…

Of ’t brengt je diep naar binnen,
daar waar gedachten niet bestaan,
naar een vijver van ideeën,
die je tot dan toe zijn ontgaan,
je laat alles even los, en je bent vrij,
het alledaagse ver voorbij….

Gewoon muziek, een melodie,
Gewoon muziek,
die harmonie,
soms vind ik het een wonder,
hoe diep het raken kan,
gewoon muziek…..
gewoon muziek…..

Soms vind ik het een wonder,
hoe blij ’t maken kan,
gewoon muziek…..
gewoon muziek…..