Herders, Hy is geboren
in 't midden van den nacht.
Die soo lanck van te voren
de wereldt heeft verwacht.
"vrolijck o herderkens",
songhen ons d’engelkens,
songhen met blijde stem:
"Haest u naar Bethlehem".
 
Wy arme slechte liekens
Ghelijck de boeren zijn,
Ontwekten ons gebuerkens
En in de maeneschijn,
Liepen met blij geschal
Naer desen armen stal,
Daer ons den enghel sanck
Altemael toe bedwanck.
 
Als wy daer zijn gekomen,
Siet, een kleyn kindeken
Leyt op ’t stroy nieuw geboren,
Soet als een lammeken;
D’ooghskens van stonden aen
Sach men vol traenen staen,
’t weenden uyt druck en rouw
In dese straffe kouw.
 
Wy offerden te zamen
Een kleyn jong lammeken,
Ook koekjes, melk en zanen
Voor ’t zoete kindeken:
‘na, na, na, kintje teer,
Sus, sus,en krijt niet meer
Doet uw kleyn oogjes toe,
Zy zijn van weenen moe’.
 
’t Kintjen begonst te slaepen
De moeder sprack ons aen:
‘lieve herderkens t’ saemen,
Wilt soetjens buyten gaen;
Ulie zij peys en vree
Dat brengt mijn kint u mee
Want ’t is God, uwen Heer,
Kompt morghen noch eens weer!’