Een vader heb ik nooit gekend
Een moeder heeft me nooit verwend  
Ik hoop dat ik de plek nog vind
Waar ik gewoond heb toen als kind

In mijn gedachten zie ik een huis
Dat was toch eens m’n echte thuis
Ik heb een korte jeugd gehad
Maar woon nu in een vreemde stad

Ik ben een wees en zo alleen 
Ik kan toch nergens anders heen
En leef nu in een groot gebouw van steen 
Ik kan toch nergens anders heen
‘k Ben zo alleen
‘k Ben zo alleen
‘k Ben zo alleen

Ik zit te turen door m’n raam
Is toch Jacques Herb mijn echte naam?
‘k Leef in onzekerheid voortaan
‘k Moet zo mijn leven verder gaan

Ik ben een wees en zo alleen 
Ik kan toch nergens anders heen
En leef nu in een groot gebouw van steen
Ik kan toch nergens anders heen 
‘k Ben zo alleen
‘k Ben zo alleen
‘k Ben zo alleen