Als ik prinses was of koningin,
kon ik de baas zijn, kreeg ik mijn zin.
Als ik prinses was, ging ik onverhoeds
rijden in mijn Gouden Koets.
En niet stapvoets, en niet stapvoets!

‘Harder’, riep ik, ‘harder,
haal die brandweerwagen in!’
We hebben altijd voorrang,
want hier rijdt de koningin.
‘Zwaaien’, riep ik, ‘zwaaien!’
en roep allemaal: ‘Hoera,
vanavond geen spinazie,
nee, alleen maar chocola!’

Als ik prinses was of koningin,
vonden ministers mij vast heel slim.
Want als ik prinses was, deed ik geen toets.
Ik ging liever rijden in mijn Koets
en ik deed nooit meer, nooit meer een Cito-toets.

‘Leren’, riep ik, ‘leren,
dat is niets voor een prinses!’
Ik heb het voor het zeggen,
leer een leraar wel de les.
Nee, ‘zwaaien’, riep ik, ‘zwaaien,
want anders zwaait er wat!’
En wie dacht dat ik een nul was,
die heeft ongelijk gehad!

‘Niemand’, riep ik, ‘niemand
stuurt mij ooit nog uit de klas.’
Je moet vooral niet denken
dat ik net verdrietig was!
‘Kijk dan, jongens, kijk,
ik geef geen krimp, zoals je ziet.
Een koningin blijft lachen
en prinsessen huilen niet.