Ik heb een cadeau met een lintje voor jou:
de aarde, jazeker, de aarde.
Ik wilde eens aardig zijn… hemel, wat flauw,
maar het is iets van blijvende waarde.
Nou, blijvende waarde, dat zeg ik wel nou…
Hij zou best in brand kunnen raken.
Hij zou best… Ach, laat maar, hij is nu van jou,
probeer er maar wat van te maken.
	
Je krijgt een wereld cadeau
en je moet zeggen dat je het een mooie bol vindt.
Je moet niet zeggen dat je hem een beetje vol vindt,
want dat is nou eenmaal zo, 
ja, dat is nou eenmaal zo,
dus dat neem je maar voor lief.
Je krijgt een wereld cadeau,
alsjeblief.

Je krijgt een wereld cadeau,
het is een wereld met raketten en atomen.
Je moet niet vragen hoe we aan die dingen komen,
want dat is nou eenmaal zo, 
ja, dat is de status-quo.
Doe nou niet zo explosief.
Je krijgt een wereld cadeau,
alsjeblief.

Je krijgt een wereld cadeau,
je moet niet zeggen dat je nu wel eens wil weten
waarom miljoenen mensen niets hebben te vreten,
want dat is nou eenmaal zo. 
Eet je bordje leeg, hallo,
en doe niet zo negatief.
Je krijgt een wereld cadeau,
alsjeblief.

Je krijgt een wereld cadeau,
stop hem maar weg, ver weg, diep weg in je bureaula.
Vergeet Zuid-Afrika, Afghanistan, Angola,
de ETA en de PLO.
Niet te kritisch zijn en zo.
Pak hem aan en zeg dan snel:
het is een prachtig cadeau,
het is een reusachtig cadeau,
het is een machtig cadeau,
dank je wel!