De stilte valt uit de bomen
er ritselt nog geen blad
de hitte drukt zwaar op de schouders
van de roerloos wachtende stad

Mensen op de terrassen grijpen
hun jassen vast voor het begint
de hele wereld lijkt te wachten
de hemel houdt haar adem in
en je voelt in al je vezels
het komt langzaam dichterbij 

Zware lijven transpireren
snel naar binnen voor de bui
sluit de deuren, sluit de ramen
misschien drijft het wel voorbij
maar zwarte wolken sluipen nader 
het wordt donker als de nacht
de eerste druppel spat uiteen
terwijl nog steeds de wereld wacht
en je voelt dat het gaat gebeuren...

Sta je stil of ga je door
het oog van de orkaan
even kun je de wereld aan

Sta je stil of ga je door
het oog van de orkaan
even kun je de wereld aan
tot het donker wordt

En dan als het echt is los gebarsten
sla je op de vlucht
dan ren je snel naar binnen
en kijkt angstig naar de dichtgetrokken lucht
maar ze weten je overal te vinden
er is geen ontkomen aan

Sta je stil of ga je door
het oog van de orkaan
even kun je de wereld aan

Sta je stil of ga je door
het oog van de orkaan
even kun je de wereld aan
tot het donker wordt

Sta je stil of ga je door
het oog van de orkaan
even kun je de wereld aan
tot het donker wordt

tot het donker wordt