Kon ik maar even met je praten
Hier beneden
Het leven is een spel 
Je vaak wint en verliest 
Soms blader ik door een fotoalbum 
Herinneringen vliegen voorbij 
Dan denk ik aan een tijd toen jij er nog was voor mij 

Niemand zal ooit een traan van me zien
Mijn verdriet draag ik alleen 
Al draag ik nu een masker misschien 
Mijn hart is niet van steen 
Niemand zal ooit een traan van me zien
Deel liever liefde en een lach
Dan mijn tranen van de dag 

Ben in gedachten weer terug bij die mooie tijden 
Die wij toen kenden, niets stond ons in de weg 
Maar het leven kent ook tranen 
Want ooit moeten wij weer gaan 
Das de waarheid van ons menselijk bestaan 

Niemand zal ooit een traan van me zien
Mijn verdriet draag ik alleen 
Al draag ik nu een masker misschien 
Mijn hart is niet van steen 
Niemand zal ooit een traan van me zien
Deel liever liefde en een lach
Dan mijn tranen van de dag 

Niemand zal ooit een traan van me zien
Deel liever liefde en een lach
Dan mijn tranen van de dag 
Dan mijn tranen van de dag