Dit gaat over een tijd
Een lang vervlogen tijd
Ik ben het niet vergeten
Als beginnend kunstenaar
De verf zat vaak tot in jouw haar

De koude zolderkamer
Met een bed en tafel, twee kapotte stoelen
Het was kortom geen weelde
Maar het was wel de plek
Waar we onze liefde deelden

La Bohème, la Bohème
We waren jong, we hadden tijd in overvloed
La Bohème, la Bohème
Het was voor eeuwig, voor altijd
Het was voorgoed

Ik poseerde voor jou
Vaak tot diep in de nacht
Ik was jouw inspiratie
De liefde tussen jou en mij
Besloten in een schilderij

Als jij je concentreerde
Op mijn naakte lichaam
Rondingen en lijnen
Voelde ik hoe jouw lippen
Vochtig sensueel verdronken in de mijne

La Bohème, la Bohème
We waren jong, we hadden tijd in overvloed
La Bohème, la Bohème
Het was voor eeuwig, voor altijd
Het was voorgoed

We leefden met de dag
Het was soms een hard gelag
Als er geen geld was om te eten
Maar voor een appel en een ei
Verkocht jij dan een schilderij

Dan hadden wij weer brood, wat kaas en rode wijn
De kachel kon weer branden
Toch doofde op den duur
De liefde en het vuur
Jij glipte uit mijn handen

La Bohème, la Bohème
We waren jong, we hadden tijd in overvloed
La Bohème, la Bohème
Het leek voor eeuwig, voor altijd
Maar niet voorgoed

Laatst reed ik er voorbij
Het is anders dan hoe wij
Er onze liefde deelden
Die zolderkamer van weleer
Het hele huis bestaat niet meer

Betonnen dozen op elkaar
Niet meer te vinden waar
Ik jou heb aanbeden
Maar met mijn ogen dicht
Zie ik weer jouw gezicht
En droom van ons verleden

Ooh La Bohème, la Bohème
Ach, we waren jong en we hadden tijd in overvloed
La Bohème, la Bohème
Het is voor eeuwig, voor altijd
Voorbij voorgoed