IN HET BOS .....

Oep ne zeek'ren dag liep er fluitend deur het bos,
ne knappe joenge gast, gespierd gelak ge zelden zie.
Hij zoeng de toonladder van do,mor hij viel toen oep z'n klos,
zennen teelbal gekneld en zoeng spontaan een hoge mi.

D'r stoeng em dan te springen met z'n handen on zenne zak,
te kreperen van de pijn en te vloeke tot en met.
Hoe kannek na zo loemp zen oem te vallen over nen tak,
ik zen toch e stoem kieken, ja, dagge da mor wet.

Oep dezelfde moment kwammer langs den and're kant,
een mokke aangelopen met een lijf lak een model.
Ze zaggem d'r ston janke en vroeg zwoel wa's hier on d'hand?,
en met een hoog stemmeke zeetem: 'k zen gevallen oep m'n spel.
          
Ze zee: dan zallek is kijken, dus schiet gij oe broek mor uit,
want zo blijven lopen daddis zeker ni gezond.
Zo gezee, zo gedaan, keek zij aandachteg nor zijn fluit,
en zee 'k zal a is genezen en stak zennen bal in heure mond.
 
Die gast kreeg een erecte, terwijl zij zoog oep zijnen bal,
ze zee da zieter al goe uit, ik denk da't nog marcheert.
Mor pakt 't zekere veur 't onzekere, dus stekt mor al van wal,
ik denk da't beter is da g'oe masjien is uitprobeert.

Da moest ze ni herhalen, hij scheurde de kleren van heur lijf
ze zee: zijt wel veurzichtig, want 'k zen eigelijk nog maagd.
Hij zee:'k zal het a wel leren, komt mor hier gij lakker wijf,
en begint na ni te zeiken, g'hebt er zellef oem gevraagd!

Hij hee heur toen genomen, ellek standje uitgetest,
en na een uur of twee, lage z'uitgeput oep de grond.
Ze zee: wat een ervaaring, en ik vond a oep a best,
da g'on m'n tepels zoog en me teg'lijk pakte lak nen hond.

Ze lagen nog heemol bloot of d'r verscheen nen and're gast,
hij bleek boswachter te zijn, mor oek 't vriendje van heur.
Zenne kop rood van kolere en riep da's toch wel ongepast, 
da diennet met a mag doeng swenst dakkik on mennendarem sleur.

Ze zee: 't is ni wa ge denkt, nee ik werd hier aangerand,
dus hij pakte z'n geweer en zee daddis dan zijn straf.
Mor ze smeekte schatje astemblief, moktem ni van kant,
mor natuurlijk ni, 'k schietkik enkel z'n balle d'r mor af!

En zo zen we dan beland on het einde van 't verhaal,
die gast loept zonder klote, dus hij hee nooit meer gepoept.
En veur wie da't int'resseert volgt dan na nog de moraal,
agge go waandelen in het bos, ziede best waarda ge loept!