Ze moest nog dertien weurden twas zoo een gelukkig kind
Kreeg het nooit is oep heur heupen
Ja was altijd goegezind
Maar oep ne zekere dag , twas iet na half 10
Stond ze te liften langs de baan en sindsdien…
Werd ze nooit ni meer gezien..

En ik was er echt kapot van
Kheb dagen zitten blijten
‘k was in niks meer geintreseerd
had geen goesting meer veur te eten
mor na voel ik me wa beter
ook al is alles verstoord
kzen beginnen te beseffen
het leven ga nog altijd voort…

der viel geen druppel oep de dag van mijne trouw
‘k voelde me zo gelukkig
on de zijde van men vra..
mor zo mag ik heur ni noemen, want wie had na verwacht
da ze oep het moment van heur jawoord
plots zou veranderen van gedacht..

We hadden beide al gezopen We waren al een tijdje oep zwier,
We gingen oem ter rapste rijen
Wie verloor gaf ne bak bier
Mor de wegen waren glad, en der hing nogal veel mist
En da moet de reden zen gewest
Da gij oewe bocht toen hed gemist

Kon men geluk gewoon ni te boven oep den dag da me wier verteld
Da men vrouwke zwanger was
Just 2 maanden welgeteld
Mor zeven maanden later ging menne moed totaal verloren
Toen da ze in het gasthuis zeien..meneer
A kind is dood geboren….


(c) Hopeloos