Regelrecht in het hart, ik zal me nooit vergissen 
Regelrecht in het hart zonder ooit te missen
Spuit ik de mensen al miljoenen jaren in
Vanaf ’t allereerste menselijke begin
En ik ga door tot de zon is uitgeblust
ik ben miss Trust

ik ben zo oud, o, ik heb Adam al behandeld
Ik was verstekeling bij Noah in de ark
Ik heb in de oude tijd met Hannibal gewandeld
En ik liep in het gevolg van Jeanne d’Arc
Ik heb ze allemaal geïnjecteerd
En daarom ging de wereld zo verkeerd

Hoe ik dat doe? Kijk daar, 
Een mensenpaar. Ze zitten onder het lamplicht. 
Wees stil. Ze houden van elkaar. 
Ze zijn zo teder en zo vol van goede wil. Ik heb de tijd. 
Nog even dan kom ik en met dit spuitje geef ik hun een prik

En direct is het te merken
Nu begint het gif te werken 
Weg die tederheid
Zij wordt groen van jaloezie
Nu zal ze gaan intrigeren
Zoekt vanavond in z’n kleren
Vindt een stukje van een brief
En daar heb je het, alsjeblief
Scènes, tranen en verwijten
Hij zal woest met deuren smijten
Zij zal zaniken en kijven
Hij zal ’s nacht van huis wegblijven
Ergernis en dan.. de haat 
En tot slot de advocaat

Even zien, begint het nou?
Juist, dat is wat ik hebben wou
Het doet geen pijn. Het gaat zo zacht als honing    
En wat zie ik daar. O bot, een samenwoning
Samen een huis, wat is het koek en ei
Nooit ruzie, mijn vingers jeuken
Zij beneden en boven wonen zij
En samen badkamer en samen keuken
Dat is dan eigenlijk te makkelijk
Ach gunst, 
Dat is voor mij toch eigenlijk geen kunst

Kijk, meteen al op de kast
Het gaat dan om de vatenkwast
Ja mevrouw, uw goeie zeil 
Nee mevrouw, dat is hun tijl
Goed zo, sluit de kraan maar af
Pest mekaar maar in het graf
De WC op slot, ja wat
En nou knal de radio an
Mooi, de kinderen opstoken
Goed en hinderen met koken
Kijk ze gooien roet en as
Over hullie schone was
Ze vergiftigen mekaar
Met gemalen hondenhaar
Goed zo, jongens
Nou, nou, nou
Dat is wat ik hebben wou   

Zo ziet u dus, mijn spuitje werkt perfect
En ik heb genoeg voor hele horden
En ik ben ook bezig met een groot project
Ik zie langzaamaan wat dat gaat worden
Twee partners die elkaar zo graag mochten
Zo lang ze samen tegen Duitsland vochten
Het ging zo goed
Maar op het ogenblik dat ze de buit verdeelden
Toen kwam ik

Toen het ijzeren gordijn
Koude oorlog om Berlijn
Elk heeft z’n vazallenstaten
Oost is doof en west is doof     
Weder dieper wordt de kloof

Weer parades door de staten
Alle mensen haten, haten
En wie haat, balt zich tezamen
Tot twee namen, grote namen
Vliegtuig, een eskadron
Ze verduisteren de zon
Dan een rookkolom
Enorm
In een paddestoelenvorm

 Zo ver hebben ze het gebracht
Dat heb ik zelfs nooit bedacht