Pionnen dat zijn eigenlijk net mensen:
al zijn ze nog zo prachtig paars of groen,
ze moeten in hun doosje liggen wachten,
totdat iemand weer een spelletje wil doen.

En staan ze in de lichtkring van de lamp,
dan gooit er iemand met een dobbelsteen
en gaan ze lopen, rusteloos, gejaagd.
Ze hebben zelf geen flauw idee waarheen.

Ze rennen van de snelweg naar het Plein,
staan op de Lange Poten even stil.
Ze moeten uren wachten in ons dorp,
alleen omdat een dobbelsteen dat wil.

Ze komen in de Barteljorisstraat,
daar wordt een huis gebouwd en een hotel.
Ze zitten soms in de gevangenis.
Zo gaat dat met pionnen in dit spel, jawel.

Ze rennen rond en weten niet waarom.
En is de dobbelsteen voor het laatst geworpen,
dan is er plotseling een grote hand.
Die veegt ze weg uit steden en uit dorpen.

Ze liggen door elkaar op hun kartonnen bord
en worden onbarmhartig in hun doos gestort.